Opowieści niezwykłe. 02. Szach i mat!.avi
Opowieści niezwykłe. 02. Szach i mat!.avi Rozmiar 372,3 MB |
Produkcja: Polska
Rok produkcji: 1967
Gatunek: Film fantastyczny
Dane techniczne: Czarno-biały. 28 min
Reżyseria: Andrzej Zakrzewski
Scenariusz: Jerzy Mierzejewski
Obsada aktorska: Andrzej Łapicki (Bartolomeo), Jan Kreczmar (Anglik, właściciel robota), Kazimierz Rudzki (autor), Mieczysław Czechowicz (James, lokaj Anglika), Bogumił Kobiela (artysta wykonujący odlew twarzy Bartolomea), Mieczysław Pawlikowski (ojciec Angeliki), Ewa Wiśniewska (Angelica, narzeczona Bartolomea), Wojciech Rajewski (Jacobo, grający w szachy z ojcem Angeliki), Ryszard Barycz (przyjaciel Bartolomea), Leonard Andrzejewski (marynarz; nie występuje w czołówce), Hanna Giza (dziewczyna w domu Angeliki; nie występuje w czołówce), Tadeusz Kosudarski (obserwujący grę Jacoba z ojcem Angeliki; nie występuje w czołówce), Andrzej Krasicki (sir Edward, grający z "Bartolomeo"; nie występuje w czołówce), Konrad Morawski (spóźniony gość na pokazie gry w szachy; nie występuje w czołówce), Czesław Mroczek (gość na pokazie gry w szachy; nie występuje w czołówce), Adam Pawlikowski (sługa szejka; nie występuje w czołówce), Sylwester Przedwojewski (gość na pokazie gry w szachy; nie występuje w czołówce), Tadeusz Ross (szejk; nie występuje w czołówce), Wojciech Skibiński (obserwujący grę Bartolomea z Anlikiem; nie występuje w czołówce), Danuta Wodyńska (matka Angeliki; nie występuje w czołówce), Jerzy Wunderlich (Jerzy, przyjaciel autora; nie występuje w czołówce)
Opowieść o przeżyciach genialnego szachisty, któremu szachowe umiejętności przysporzyły wiele dramatycznych doświadczeń. Bartolomeo, bo tak zwie się mistrz, relacjonuje swoje przygody pewnemu pisarzowi, rozgrywając z nim przy okazji partyjkę szachów. Szachowy talent najpierw odebrał mu ukochaną, a później o mało nie pozbawił życia. Bartolomeo był bowiem narzeczonym pięknej Angeliki, miał ją wkrótce poślubić. Jej ojciec, zapalony szachista, z lubością i dumą wszystkich pokonywał. Pewnego dnia diabeł podkusił Bartolomea, by podpowiedzieć jednemu z przeciwników zadufanego szlachcica sprytne posunięcie, które zapewniło mu zwycięstwo. Takiej zniewagi przyszły teść nie mógł puścić płazem: wywiózł Angelikę za granicę i zakochany Bartolomeo więcej jej nie ujrzał. Cierpiał, tęsknił, zaczął pić i staczać się. Tak było do dnia, w którym przyjaciel namówił go na partię szachów z bogatym Anglikiem. Bartolomeo bez trudu go pokonał. Doceniając jego umiejętności, Anglik zaproponował mu współpracę. Skonstruował bowiem robota, który rzekomo gra w szachy, i chciał go wykorzystywać do publicznych pokazów. Potrzebował jednak kogoś, kto faktycznie będzie przestawiał pionki i figury. Uznał, że Bartolomeo będzie idealnym kandydatem. Zaintrygowany pomysłem szachista zgodził się rozegrać jedną partię, ale dalsza kooperacja z Anglikiem rysowała się niezbyt przyjemnie. Bartolomeo postanowił się ulotnić. Rychło przekonał się, że jowialny pracodawca jest w istocie niebezpiecznym maniakiem, który postanowił uwięzić go na dobre